ĆWICZENIA USPRAWNIAJĄCE
Ćwiczenia usprawniające (kinezyterapia) – czyli leczenie
ruchem jest zadaniem trudnym i odpowiedzialnym. Sposób i rodzaj
kinezyterapii powinien być indywidualnie dobierany dla chorego. Dobór
ćwiczeń i ich dawkowanie zależą od przyczyny i obrazu klinicznego
choroby, charakteru dolegliwości bólowych, wydolności
krążeniowo-oddechowej, współistnienia innych schorzeń, przygotowania
ogólnokondycyjnego i wieku chorego. Ćwiczenia zalecane chorym muszą być
także poprawnie wykonane. Konieczne jest więc nawiązywanie ścisłej
współpracy miedzy chorym a kinezyterapeutą. Celem kinezyterapii jest
przede wszystkim przerwanie błędnego koła bólowego przez zmniejszenie
odruchowego wzmożonego napięcia mięsni, oraz przywrócenie równowagi
mięśniowej zapobiegającej nawrotom dolegliwości. Wykonywane ćwiczenia
nie mogą wywoływać bólu i źle wpływać na układy krążenia i oddechowy.
Ćwiczenia prowadzone są wg. konspektu, którego treść ulega zmianom lub
uzupełnieniom w zależności od wyników usprawniania.
Kinezyterapia
przyspiesza procesy naprawcze i zastępcze w układzie ruchu i narządach
wewnętrznych, zabezpiecza przed wykształceniem wadliwej kompensacji,
przeciwdziała wtórnym zmianom w układzie
kostno-stawowo-mięśnowo-więzadłowym, zapobiega powikłaniom
krążeniowo-oddechowym, poprawia ogólną wydolność ustroju i jest jedną z
podstawowych form profilaktyki schorzeń narządu ruchu, krążenia i
układu oddechowego.
Ćwiczenia wykonywane są pod nadzorem fizjoterapeuty. Stały
nadzór ogranicza powikłania i umożliwia właściwą modyfikację leczenia.
Rodzaje ćwiczeń:
- ćwiczenia bierne, celem ich jest: niedopuszczenie do
wytworzenia się zrostów w stawie, przykurczów torebki stawowej, mięśni,
ścięgien, ułatwienie krążenia krwi i chłonki, zapobieganie odleżynom,
zachowanie czucia proprioceptywnego i pamięci ruchowej.
- ćwiczenia bierno-czynne, celem ich jest: wzmacnianie
mięśni przez umożliwienie im pracy, której nie mogłyby wykonać bez
pomocy, odtwarzanie i utrwalanie w pamięci wzorców ruchowych w
przypadkach niedowładów.
- ćwiczenia samowspomagane, celem ich jest: zwiększenie
zakresu ruchów w stawach, uzyskanie rozluźnienia nadmiernie napiętych
mięśni.
- rozciągania (redresje), celem ich jest: zniesienie
ograniczenia zakresu ruchów w stawie spowodowanego przykurczem tkanek
miękkich.
- ćwiczenia izometryczne, celem ich jest: przeciwdziałanie
zanikom mięśni, uzyskanie przyrostu masy i siły mięśni, utrzymywanie
aktywności mięśni w obrębie unieruchomionych odcinków ciała.
- ćwiczenia czynne w odciążeniu, celem ich jest:
przeciwdziałanie zanikom mięśni i uzyskanie przyrostu ich siły,
zapobieganie przykurczom w stawie, zwiększenie zakresu ruchów w stawie.
- ćwiczenia czynne w odciążeniu z oporem, celem ich jest uzyskanie przyrostu siły słabych mięśni.
- ćwiczenia czynne wolne, celem ich jest: zwiększanie siły
i wytrzymałości przede wszystkim określonej grupy mięśni, utrzymywanie
i zwiększanie zakresu ruchów w stawach, poprawa koordynacji ruchowej.
- ćwiczenia czynne z oporem, celem ich jest: uzyskanie przyrostu siły i wytrzymałości mięśni,
- ćwiczenia synergistyczne, celem ich jest: uzyskanie na
drodze skrzyżowanego odruchu fizjologicznego lub na drodze pobudzenia
zespołów dynamicznych, napięcia izometrycznego mięśni.
- ćwiczenia poranne, celem ich jest: pobudzenie funkcji ustroju po śnie i mobilizacja chorego do rozpoczęcia zajęć w ciągu dnia.
- ćwiczenia ogólnie usprawniające, celem ich jest:
podniesienie ogólnej sprawności i wydolności fizycznej ustroju,
kształtowanie prawidłowej postawy, koordynacji ruchowej, nawyku
celowości i płynności ruchów, zachowanie pełnego zakresu ruchów w
stawach, długości i elastyczności oraz siły i wytrzymałości mięśni.
- ćwiczenia rozluźniające, celem ich jest: możność
świadomego i kontrolowanego zmniejszania napięcia mięśni, czyli ich
„rozluźniania”.
- ćwiczenia oddechowe, celem ich jest: nauczenie
prawidłowego oddychania, zwiększenie wydolności narządu oddechowego,
uzyskanie prawidłowego rozwoju klatki piersiowej.
Z A P R A S Z A M Y